رابطه نظارت والدین و همنشینی با همسالان بزهکار در رفتارهای پرخطر نوجوانان تک والد

نوجوانی دوره ای است که باید توجه ویژه ای به آن شود. به خصوص نوجوانانی که تحت سرپرستی یک والد زندگی می کنند در معرض آسیب های متعددی هستند؛ لذا هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین نظارت والدینی و همنشینی با همسالان بزهکار در رفتارهای پر خطر نوجوانان تک والد است.
این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. نمونه ی این پژوهش، شامل 90 نفراز نوجوانان تک والد شهر کرمانشاه در سال 93-1392 می باشند که به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی نظارت والدین و پرسشنامه همنشینی با همسالان بزهکار و مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی استفاده شد. همچنین جهت تحلیل داده های این پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد.
نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان دادکه بین نظارت والدین و رفتارهای پر خطر همبستگی منفی وجود دارد. بین همنشینی با همسالان بزهکار و رفتار های پر خطر همبستگی مثبت وجود دارد. همچنین براساس نتایج تحلیل رگرسیون نظارت والدین و همنشینی با همسالان بزهکار می تواند 5/43 درصد از تغییرات رفتارهای پرخطر را تبیین نماید.
نظارت ضعیف والدین و همنشینی با همسالان بزهکار، نقش مهمی در گرایش به رفتارهای پر خطر در نوجوانان تک والد دارد؛ لذا توجه به این عوامل به عنوان عوامل زمینه ساز رفتار های پر خطر در این قشر جامعه، ضروری به نظر می رسد.