بررسی سطح تراز صوتی در بخش های مراقبت های ویژه در بیمارستان های شهر سنندج

یکی از بخش های کلیدی بیمارستان، مراقبت های ویژه است که به منظور جلوگیری در اختلال خواب بیماران، سطح تراز صوتی در آن نبایستی در طول روز از 45 و در شب از 35 دسی بل تجاوز کند. هدف از این مطالعه تعیین میزان تراز صوتی در بخش های مراقبت های ویژه بزرگسالان و نوزادان بیمارستان های شهر سنندج بود.

این مطالعه مقطعی، از اردیبهشت تا خرداد سال 1391 در بخش های مراقبت ویژه بزرگسالان و نوزادان سه بیمارستان عمده شهر سنندج (بعثت، توحید و تامین اجتماعی) انجام شد. تراز صوت طی 24 ساعت و در فواصل دو ساعته به مدت هفت روز با استفاده از دستگاه ترازسنج صوتیTES 1358، Sound Level Meter (SLM) (Obsnap Instruments، Taiwan) انجام گرفت. زمان آزمایش 28 روز به طول انجامید و طی این مدت 336 رکورد از سطح صدا به دست آمد.

میانگین سطح صدا در بخش های مورد مطالعه در شب از 65 تا 71 دسی بل متغیر و در روز اندکی بیش از مقدار آن در شب بود. تفاوت اندکی بین میانگین تراز صوتی در ساعات مختلف شبانه روز و همچنین روزهای هفته دیده شد. تحلیل داده ها با استفاده از مدل اثرات آمیخته تفاوت معناداری را بین بخش مراقبت های ویژه در بیمارستان های مختلف نشان داد (001/0P<).

تراز صوتی در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان های شهر سنندج در تمام ساعات و روزهای هفته فراتر از حد استاندارد بود.