مقاومت آنتی بیوتیکی عوامل بیماری زای واژن و رکتوم خانم های باردار و ارتباط بین استقرار ارگانیسم های جدا شده با عفونت زودرس نوزادی

سپسیس نوزادی عامل مهم مرگ، بیماری زایی، عوارض نوزادی و پری ناتال می باشد. استرپتوکوک گروه B (GBS) Group B Streptococcus عامل بیماری تهاجمی اولیه در نوزادان و زنان باردار می باشد. هدف مطالعه تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی عوامل بیماری زای واژن و رکتوم خانم های باردار و ارتباط بین استقرار ارگانیسم های جدا شده با عفونت زودرس نوزادی در مراجعه کنندگان به زایشگاه بود..
این مطالعه همگروهی آینده نگر روی 282 مادر باردار انجام شد. حساسیت باکتری ها به آمپی سیلین، سفازولین، اریترومایسین، وانکومایسین، جنتامایسین، آمیکاسین سنجیده شد. رابطه استقرار میکروبی واژن و رکتوم مادران با عفونت زودرس نوزادی ارزیابی شد.
از 98 کشت رکتال مثبت، 49 (50%) کوکسی گرم مثبت و 49 (50%) اشرشیا کلی (E.coli) مثبت بودند. از 143 کشت واژینال مثبت، 136 (1/95%) کوکسی گرم مثبت و 7 (9/4%) E.coli مثبت بودند. 2 کشت مثبت واژینال GBS بود. سپسیس نوزادی قطعی مشاهده شد. بین سابقه عفونت ادراری و کشت رکتال مثبت مادر ارتباط آماری معنی داری وجود داشت (03/ 0P=).
کشت رکتال مثبت در ایجاد سپسیس بالینی نوزادان موثر است (001/ 0P=). کشت واژینال مثبت E.coli در ایجاد سپسیس مشکوک نوزادان موثر است (007/ 0P=). کوکسی های گرم مثبت به آمپی سیلین و جنتامایسین مقاومند. E.Coli نیز به آمپی سیلین، اریترومایسین و وانکومایسین مقاوم بود. به دلیل مقاومت به آمپی سیلین، سفازولین با توجه به ایمنی در بارداری و حساس بودن ارگانیسم ها توصیه می شود.