بررسی رفتار سلولهای فیبروبلاست بر نانوالیاف پلی کاپرولاکتون سوپرامولکولی (sPCL) پوشیده شده با ژلاتین

مهندسی بافت به توانایی بالقوه بدن برای ساخت عضو و بافت نو اطلاق می شود. داربست ها ساختارهایی مبتنی بر مواد موجود در ماتریکس خارج سلولی است. روند استفاده از داربست ها در مهندسی بافت و پزشکی ترمیمی به سرعت رو به افزایش است و برای بهبود کیفیت آن از مواد و ساختار هایی شبیه به بافت هدف استفاده می کنند. در این تحقیق از پلی کاپرولاکتون سوپرامولکول(sPCL)، پوشش داده شده با ژلاتین استفاده شد. پوشیده شدن (sPCL) با ژلاتین روشی جهت بهبود خواص سطحی پلیمر و زیستی، همانند ویژگی آبدوستی و زیست سازگاری سطح پلیمر نسبت به پلیمر خالص می باشد. این مطالعه به بررسی رفتار سلولی فیبروبلاست بر روی نانوالیاف (sPCL) پوشیده شده با ژلاتین،می پردازد.
نانوالیاف (sPCL)به روش الکتروریسی تهیه و توسط ژلاتین پوشیده شدند، نتایج حاصل از طیف سنجی FTIR نشان دهنده پوشیده شدن (sPCL) با ژلاتین است، همچنین مورفولوژی داربست ها با میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) بررسی شد. پس از کشت سلول های فیبروبلاست موشی بر روی داربست، ارزیابی فعالیت سلولی بواسطه ی آزمون MTT و برای تایید حضور سلول ها بر روی نانوالیاف از رنگ آمیزی DAPI استفاده شد.
نتایج حاصل از کشت سلول های فیبروبلاست موشی نشان داد که نانوالیاف با ایجاد توپوگرافی سه بعدی می توانند از رشد و تکثیر سلولی حمایت کرده و از سوی دیگر پوشیده شدن نانوالیاف sPCL با ژلاتین بر روی زیست سازگاری آنها تاثیر بسزایی داشته است. در ضمن نمودار حاصل از تست MTT نتایج زیست سازگاری را تایید کرد.
پوشیده شدن نانوالیاف sPCL با ژلاتین موجب بهبود ویژگی سطحی و بروز رفتار سلولی مناسب می شود.