بررسی شیوع پدیکلوزیس و عوامل مرتبط با آن در زندان مرکزی همدان در سال 1392

علیرغم پیشرفت سطح بهداشت و علوم پزشکی، هنوز شپش های انسانی به عنوان یک معضل بهداشتی مطرح هستند. لذا مطالعه حاضر به منظور بررسی شیوع پد کیولوزیس و عوامل مرتبط با آن در زندان مرکزی همدان در سال 1392 انجام یافته است.
این مطالعه توصیفی-تحلیلی نوع مقطعی است. از بین 2900 نفر مرد زندانی، تعداد 384 نفر به روش سیستماتیک انتخاب شدند. پس از بررسی از نظر آلودگی به پدیکلوزیس، اطلاعات استخراج شده با استفاده از آزمون کای دو و نرم افزار SPSS نسخه 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
مطالعه نشان داد که 5/2% افراد زندانی به شپس آلوده بودند. بیشترین آلودگی در گروه سنی 39-30 سال و کمترین آن در گروه 20 سال سن و کمتر بوده است (P>0/05). بیشترین آلودگی مشاهده شده در افرادی که به جرم اعتیاد، خرید و فروش مواد، آنهایی که استفاده مشترک از تخت و پتو داشتند یا تخت اختصاصی نداشتند و یکبار یا کمتر در هفته استحمام می کردند وجود داشت (P<0/05). مقایسه سن، مدت حبس، میزان سواد و تعداد نفرات اتاق مددجویان در بین افراد سالم و آلوده تفاوت آماری معنی داری را نشان نداده است (P>0/05). آلودگی به شپش به ترتیب در سر (%85)، بدن (%10) و عانه(%5) مشاهده گردید.
با توجه به نتایج این بررسی می توان گفت بین شرایط زندان از جمله تراکم افراد، نوع جرم و عدم رعایت بهداشت و استفاده از وسایل شخصی دیگران با میزان آلودگی به پدیکلوزیس ارتباط زیادی وجود دارد.