زبیایی شناختی تراروی: در جهان بودگی از خلال غیریت در «کالیگرام» گیوم آپولینر

گیوم آپولینر سوال چیستی وجود را از خود می پرسد تا از این پس با گشایش به روی جهان و دیگران، «در جهان بودگی» خود را کشف کرده، هویت خود را بازسازی کند. شاعر که واژه ها و کدهای شاعرانه را همانند اشیاعی تصور می کند، در برابر مقاومت آن ها انقلاب می کند و بدین ترتیب به روی جهان گشوده می گردد. کالیگرام، صورت نوشتاری که از ضوابط از پیش مقرر تراروی می کند، از دیالکتیک بین هویت و غیریت زاده می شود. تراروی فضایی در پیوند با عبور از مرزها و گذر از مکان، به همان اندازه نقش اساسی نزد شاعر ایفا می کند. شاعری که ذوق تصادف و ماجرا جویی دارد این بار گشایش خود را به روی دیگران در پیش می گیرد. بدین طریق سوژه در مقابل سوژه و من دیگر در مقابل من شاعر قرار می گیرد. و این تفاوت در دیگری است که به یگانگی او، «در جهان بودگی» می بخشد. از دیگر سو، رابطه ی بین دنیای تخیلی شاعر و واقعیت تجربه شده وی را نبایستی نادیده گرفت. چرا که او نوعی اتوبیوگرافی ترارونده را به واسطه ی خودپنداری ترسیم می کند. این امر مارا به سوی غنی سازی نمایش های تخیلی رهنمون و در بازگشت تاثیر نمایش ادبی را بر فضای ارجاعی برجسته می سازد.