بررسی رابطه هیجان خواهی و خودتنظیمی در نوجوانان پسر بزه کار و به هنجار شهر مشهد

این پژوهش، با هدف بررسی و مقایسه رابطه هیجان خواهی و خودتنظیمی در نوجوانان پسر بزه کار و به هنجار انجام شد.
در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده، 80 نفر از نوجوانان پسر بزه کار ساکن درکانون اصلاح و تربیت مشهد، و با روش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای، 80 نفر از دانش آموزان عادی دبیرستان های مشهد به عنوان گروه به هنجار انتخاب شدند. این افراد، پرسشنامه خودتنظیمی (SRQ یا Self-regulation questionnaire) و مقیاس سنجش هیجان خواهی علی زاده (Alizadeh sensation seeking index یا ASSI) را تکمیل نمودند. جهت بررسی آماری داده ها، از آزمون های آزمون های تحلیل واریانس و t استفاده شد.
یک رابطه منفی و معنی دار بین خودتنظیمی و هیجان خواهی در دو گروه مشاهده شد. همچنین، بین مولفه اجرا در گروه بزه کار و مولفه سنجش در گروه به هنجار و هیجان خواهی، همبستگی معکوس و معنی دار وجود داشت.
خودتنظیمی می تواند به عنوان سازه ای در جهت کنترل و یا تغییر هیجان های نوجوانان بزه کار در نظر گرفته شود.