بررسی عزت نفس و عوامل موثر بر آن در دانشجویان دانشکده های بهداشت و پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی گلستان در سال 1392

عزت نفس ارزشیابی پایدار و ثابت از خود تلقی می شود و از جمله مفاهیمی است که در چند دهه اخیر مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است. این مطالعه با هدف تعیین عزت نفس در بین دانشجویان دانشکده های بهداشت و پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی گلستان در سال تحصیلی 93-1392 انجام شد.
در یک مطالعه مقطعی با رویکرد توصیفی– تحلیلی360 نفر از دانشجویان که به صورت سرشماری وارد مطالعه شده بودند، پرسشنامه عزت نفس«کوپراسمیت» به همراه برخی از متغیرهای جمعیت شناختی را تکمیل کردند.
داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS17 و با آزمون های آماری غیرپارامتری، ضریب همبستگی اسپرمن و رگرسیون لوجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. سطح معنی داری 05 /0 در نظر گرفته شد.
83/1% زن و 4 /81% افراد مجرد بودند. از نظر رشته تحصیلی بیشترین تعداد مربوط به رشته بهداشت عمومی6/ 25% بود و 8/ 87% دانشجویان مهمترین علت ورود به دانشگاه را علاقه به ادامه تحصیل ذکر کردند. میانگین نمرات عزت نفس کلی دانشجویان مورد بررسی12/ 7 ±91/ 35 با دامنه49- 9 بود. در کل، 332 (2/ 92%) دارای عزت نفس بالا بودند. نتایج تحلیل رگرسیون لوجستیک مشخص کرد که متغیرهای زندگی با خانواده و علاقمندی به ادامه تحصیل پیش بینی کننده های سودمند برای عزت نفس بالا بودند(P<0.05).
در پژوهش حاضر سطح عزت نفس اکثریت دانشجویان مورد بررسی بالا بود. علاقه مندی به ادامه تحصیل و زندگی با خانواده از عوامل موثر بر افزایش عزت نفس بود. توصیه می شود تلاش در جهت افزایش عزت نفس، به صورت پایدار مورد توجه قرار گیرد، تا به عنوان یک مشخصه شخصیتی در برخورد با مشکلات به سازگاری بهتر دانشجویان کمک کند.