سیاست خارجی قدرت های نوظهور نسبت به آمریکا؛ همراهی یا موازنه گری؟ (مطالعه موردی: بریکس)

بریکس به عنوان مجموعه ای از قدرت های نوظهور تجلی سیاست تجدیدنظرطلبانه نسبت به یکجانبه گرایی امریکا در روابط بین الملل می-باشد. آنها با تقویت قابلیت های اقتصادی، سیاسی و جمعیتی خود می توانند قطب های اصلی ساختار چندقطبی جهان در آینده باشند. در این میان، تلاش این گروه برای ایجاد سیستم چندجانبه، رویه ای معمول در نظام بین الملل اما بر پایه ی مقدورات فعلی است. سوال اصلی پژوهش حاضر این است که سیاست خارجی بریکس نسبت به رویه یک جانبه گرایی آمریکا در نظام بین الملل چگونه است؟ و در پاسخ این فرضیه مطرح می شود که بریکس نوعی سیاست تجدیدنظرطلبانه مبتنی بر موازنه گری نرم را در مقابل رویه یکجانبه گرایی آمریکا در پیش گرفته است. در آزمون این فرضیه، از رهیافت موازنه نرم استفاده می شود که از رهگذر دو متغیر «اختلاف قدرت» و «وابستگی اقتصادی» به این پژوهش کمک می کند. در این نوشتار ضمن توضیح چرایی و چگونگی موازنه نرم بریکس با یکجانبه گرایی امریکا، به چالش های پیش-روی این گروه می پردازیم. یافته های پژوهش حاکی از تلاش غیرمستقیم بریکس برای تقویت رویه چندجانبه گرایی در نظام بین الملل می-باشد.