اثر اسید 5-آمینولوولونیک و تنش خشکی بر پارامتر های رشدی، شاخص کلروفیل و فعالیت آنتی اکسیدانی گیاه گشنیز (Corianderum sativum L.)

خشکی یکی از مهم ترین مشکلات تولید گیاهان در مناطق خشک و نیمه خشک جهان از جمله ایران می باشد. در این مطالعه اثر 5- آمینولوولونیک اسید (ALA)، به عنوان یک تنظیم کننده جدید رشد گیاهی، بر گیاه گشنیز تحت تنش خشکی مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو فاکتور اصلی تنش خشکی در 3 سطح (شامل رطوبت خاک در حد ظرفیت زراعی، رطوبت خاک در حد 60 درصد ظرفیت زراعی و رطوبت خاک در حد 30 درصد ظرفیت زراعی) و ALA در 4 سطح (شامل 0، 25/0، 5/0 و 1 میلی مولار) در 4 تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام اجرا شد. نتایج حاصل نشان داد تنش خشکی و کاربرد ALA اثر معنی داری بر پارامتر های رشدی، شاخص کلروفیل و فعالیت آنتی اکسیدانی گیاه دارد. تنش خشکی سبب ایجاد آثار منفی بر رشد و عملکرد گیاه شد. در شرایط تنش خشکی ارتفاع گیاه، سطح برگ، وزن خشک و تر برگ، وزن تر و خشک گیاه و شاخص کلروفیل کاهش و فعالیت آنتی اکسیدانی افزایش یافت. کاربردALA به طور معنی داری سبب افزایش ارتفاع گیاه، سطح برگ، وزن خشک و تر برگ و گیاه، شاخص کلروفیل و فعالیت آنتی اکسیدانی گیاه گردید. تیمار ALA با افزایش کلروفیل و فعالیت آنتی اکسیدانی گیاه سبب کاهش آثار سوء تنش بر گیاه گشنیز شد. نتایج این تحقیق نشان دادکه ALA در غلظت های پایین خاصیت تنظیم کنندگی رشد گیاهی داشته و ممکن است سبب افزایش تولید محصولات کشاورزی در شرایط خشکی شود.