بررسی سلامت اداری از دیدگاه کارکنان شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر اصفهان

ارتقاء سلامت اداری در سازمان های بهداشتی و درمانی یکی از اولویت های تحول اداری می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان سلامت اداری بیمارستان های آموزشی و استفاده از نتایج آن جهت ارتقای سلامت اداری انجام شد.
این مطالعه توصیفی-تحلیلی به صورت مقطعی در سال 1393 در یازده بیمارستان آموزشی شهر اصفهان انجام گرفت. 555 نفر از کارکنان بالینی و غیربالینی با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای ساده انتخاب و پرسشنامه را تکمیل نمودند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن آزمون شد. پرسشنامه در دو بخش طراحی گردید که بخش اول شامل 9 سوال در مورد مشخصات دموگرافیکی افراد مورد مطالعه و بخش دوم شامل 24 سوال مربوط به سلامت اداری بود که امتیازبندی سوالات با استفاده از مقیاس 5 گزینه ای لیکرت صورت گرفت. داده های جمع آوری شده از 391 پرسشنامه تکمیل شده، با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 و آزمون های مقایسه میانگین پارامتریک t و آنالیز واریانس تحلیل گردید.
بیش از نیمی از افراد مورد مطالعه زن (53/56%) و بقیه مرد بودند، (47/76%) افراد مورد مطالعه متاهل بودند. میانگین امتیاز سلامت اداری از دیدگاه کارکنان در بیمارستان های مورد مطالعه 11/2 (کمتر از متوسط) به دست آمد. مهم ترین عوامل تهدیدکننده سلامت اداری تعلق خاطر نداشتن کارکنان به بیمارستان (00/1)، عدم ارائه گزارش تخلف (00/1) و دست کاری و افشای اطلاعات و مدارک (19/1) شناسایی شدند. زنان، افراد کمتر از 25 سال، کارکنان دارای مدرک دکترای حرفه ای و کارکنان مجرد نمره بالاتری به سلامت اداری دادند.
با توجه به لزوم ارتقای سطح سلامت اداری، اتخاذ تدابیری برای افزایش تعلق خاطر کارکنان به بیمارستان، برقراری سیستم پاسخگویی و گزارش دهی کارآمد و آگاه سازی در مورد اهمیت اطلاعات صحیح و انتقال آن ها جهت افزایش میزان سلامت اداری توصیه می شود.