نقش توضیح بیانی در شکل گیری مفاهیم شنیداری میان زبان آموزان ایرانی از دیدگاه آموزش سیستمیک نظری STI

پژوهش حاضر به بررسی اهمیت توضیح بیانی و آموزش مفاهیم بر پیشرفت عملکرد مهارت شنیداری در میان زبان آموزان ایرانی می پردازد. به منظور این بررسی، مطالعه تجربی ایی طراحی گردید که در آن شصت زبان آموز بر اساس نتیجه آزمون بسندگی زبان انگلیسی انتخاب شدند که بر اساس این آزمون تمامی آنها در سطح پیش متوسط بودند. زبان آموزان به دو گروه مورد بررسی تقسیم شدند. زبان آموزان در گروه تجربی I (آموزش سیستمیک نظری – توضیح شفاهی مفاهیم توسط معلم و ابزارهای کمک آموزش STI-EM) به ابزار های آموزشی که شامل ارائه مفاهیم مورد نظر به صورت نمودار، همراه با مثال و توضیح استراتژی های مربوطه برای دریافت بهتر، مفاهیم مجهز شدند، در حالی که گروه دوم زبان آموزان (آموزش سیستمیک نظری- توضیح شفاهی معلم، ابزارهای آموزشی و توضیح کلامی (STI-EMV)، از توضیح شفاهی مفاهیم توسط معلم، ابزارهای آموزشی همراه با توضیح کلامی مفاهیم با همکلاسی شان بهره مند شدند. زبان آموزان در هر دو گروه مراحل پیش آزمون، آموزش (مرحله میانجی)، و پس آزمون را طی کردند. داده های جمع آوری شده از طریق تجزیه و تحلیل کوواریانس (ANCOVA) بررسی شد. نتایج به دست آمده حاکی از آن بود، گروهی که مفاهیم شنیداری را به زبان فارسی برای همکلاسی های خود توضیح می دادند (گروه تجربی دوم) از گروه دیگری که تنها از توضیحات شفاهی معلم همراه با ابزارهای آموزشی برخورداربودند، عملکرد بهتری داشتند.