بررسی تاثیر کاربرد کودهای زیستی و منابع شیمیایی نیتروژن و فسفر بر صفات زراعی و درصد روغن در آفتابگردان

به منظور بررسی اثرات تلقیح دو گانه کود های بیولوژیک با سطوح مختلف ازت و فسفر بر خصوصیات زراعی آفتابگردان، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک اجرا شد. عوامل مورد آزمایش شامل نیتروکسین در دو سطح بدون تلقیح و با تلقیح به صورت بذر مال، بارور 2 در دو سطح بدون تلقیح و با تلقیح به صورت بذرمال و کود های شیمیایی در چهار سطح بدون مصرف، 150 کیلوگرم نیتروژن+ 75 کیلوگرم فسفر، 100 کیلوگرم نیتروژن+ 50 کیلوگرم فسفر و 50 کیلوگرم نیتروژن+ 25 کیلوگرم فسفر بود. نتایج این تحقیق نشان داد که با مصرف 100 کیلوگرم نیتروژن+ 50 کیلوگرم فسفر در هکتار عملکرد دانه و درصد روغن نسبت به شاهد 11و 8/2% افزایش نشان دادند. با کاربرد توام نیتروکسین و بارور 2 عملکرد دانه نسبت به شاهد 18% افزایش یافت. بیشترین درصد روغن معادل 38/46 از اثر متقابل 100 کیلوگرم نیتروژن+ 50 کیلوگرم فسفر در هکتار توام با کاربرد نیتروکسین حاصل شد. بیشترین عملکرد دانه معادل 71/4599 کیلوگرم در هکتار از تیمار150 کیلوگرم نیتروژن+ 75 کیلوگرم فسفر توام با کاربرد نیتروکسین و بارور 2 حاصل شد که با تیمار100 کیلوگرم نیتروژن + 50 کیلوگرم فسفر و کاربرد نیتروکسین با عملکرد معادل 10/4371 کیلوگرم در هکتار اختلاف معنی داری نشان نداد. به طور کلی نتایج نشان داد با مصرف 100 کیلوگرم نیتروژن+ 50 کیلوگرم فسفر توام با کاربرد کود های زیستی نیتروکسین و بارور2 می توان به عملکرد قابل قبولی دست یافت.