مقایسه اثربخشی داروی پالنسترون با اندانسترون در پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از اعمال جراحی در بیهوشی عمومی: یک مطالعه متاآنالیز و مرور سیستماتیک

تهوع و استفراغ یکی از عوارض ناخوشایند پس از اعمال جراحی است، که در بیشتر از 30% بیماران رخ می دهد. از آنجا که داروهای آنتاگونیست سروتونین کاربرد وسیعی در پیشگیری از بروز تهوع و استفراغ بعد از عمل دارند، مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی دو داروی این گروه یعنی اندانسترون و پالنسترون انجام شد.
مطالعه حاضر یک مرور نظام مند به همراه متاآنالیز می باشد. جستجو در پایگاه های مرور کاکرین، پاب مد، کلینیکال کی، سی آر دی به روی مقالات کارآزمایی بالینی تصادفی که دو داروی پالنسترون و اندانسترون را از نظر بروز تهوع و بروز استفراغ در بیماران تحت اعمال جراحی با بیهوشی عمومی مورد مقایسه قرار داده بودند، انجام گرفت و در انتها، 8 مطالعه وارد متاآنالیز شد. در برآورد خطر کلی، خطر نسبی محاسبه و جهت تحلیل داده ها، از نرم افزار آماری STATA13 استفاده شد.
تعداد نمونه ها در تمامی مقالات 739 بیمار بود، که بررسی بروز تهوع و استفراغ تا 24 ساعت پس از عمل در حالت اثرات ثابت بر روی 389 نفرانجام گرفت. تحلیل نتایج بین 0 تا 24 ساعت نشان داد که پالنسترون موجب کاهش50% بروز تهوع و کاهش 79% بروز استفراغ نسبت به اندانسترون می شود(001/0=p).
تحلیل نتایج مربوط به اثربخشی داروی پالنسترون و اندانسترون در 24 ساعت پس از اعمال جراحی با دوز 075/0 میلی گرم پالنسترون در برابر 4 میلی گرم اندانسترون نشان داد که پالنسترون اثربخشی بیشتری در کاهش بروز تهوع و بروز استفراغ در بیماران نسبت به اندانسترون دارد.