عدم ارتباط بین رد مکرر لانه گزینی جنین به دنبال IVF با پلی مورفیسم ژن (P53 Arg72Pro)

شکست مکرر در لانه گزینی (RIF)، شایع ترین علت عدم موفقیت بارداری بعد از لقاح آزمایشگاهی است. از میان علل مختلف RIF، نقش عوامل ژنتیکی مادر به عنوان یکی از مهم ترین عوامل است. یکی از پلی مورفیسم های مطرح در این زمینه، پلی مورفیسم کدون 72 ژن P53 می باشد. با توجه به مدارک موجود در مورد ارتباط این پلی مورفیسم با افزایش خطر وقوع RIF در جمعیت های مختلف در صورت اثبات این ارتباط در جمعیت ایرانی می توان از این پلی مورفیسم برای پیش بینی میزان موفقیت IVF استفاده نمود. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط این پلی مورفیسم با وقوع RIF انجام شد.

این مطالعه مورد- شاهدی در سال 1389 بر روی 80 زوج نابارور در مرکز درمان ناباروری منتصریه مشهد انجام شد. در این مطالعه زوجین نابارور به سه گروه کنترل، RIF-1 و RIF-2 تقسیم شدند. گروه کنترل شامل 40 نفر از زنانی بود که بعد از IVF موفق به حاملگی شدند. بیماران گروه یک شامل 20 نفر از زنانی بود که با وجود 2 بار IVF، هیچ نوع بارداری در آن ها مشاهده نشده بود و بیماران گروه دو 20 نفر از زنانی بودند که با حداقل 3 بار IVF موفق به بارداری نشدند. با استفاده از تکنیک ARMS-PCR ژنوتیپ ژن P53 (آلل Arg72Pro) تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون مربع کای پیرسون انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

شیوع ژنوتیپ Arg/Proدر گروه کنترل، گروه اول بیماران، گروه دوم بیماران و کل بیماران به ترتیب 5/92%، 75%، 80% و 5/77% و شیوع ژنوتیپ Arg/Arg در این گروه ها به ترتیب 5/7%، 25%، 20% و 5/22% بود. ژنوتیپ Pro/Pro در هیچ یک از گروه ها مشاهده نشد. بر اساس نتایج بدست آمده از آزمون آماری مربع کای پیرسون توزیع ژنوتیپ ها بین گروه های اول و دوم بیمار و همچنین کل بیماران با گروه کنترل تفاوت معنی داری وجود نداشت.

بر اساس نتایج مطالعه حاضر در جمعیت مورد بررسی، پلی مورفیسم کدون 72 ژن p53 ارتباطی با وقوع RIF ندارد و در نتیجه از این پلی مورفیسم نمی توان برای محاسبه خطر وقوع RIF استفاده نمود.