نقش حس تعلق به مکان در شکل گیری مداخلات در حفاظت از آثار تاریخی در محوطه ها و مناظر تاریخی - فرهنگی

امروزه توجه صرف و تنها به کالبد فیزیکی اثر دیگر جوابگوی توجه به مداخلات حفاظتی نیست و شناخت مفاهیم نهفته در اثر و ادراک آن ها در انتخاب روش های حفاظتی بسیار مهم خواهد بود. بر این اساس در مقاله پیش رو به بررسی مفهوم و جایگاه حس تعلق به مکان به عنوان یکی از مفاهیم ادراکی در بحث گزینش رویکردهای پرداخته شده است. هدف این مقاله دست یابی به شناخت و جایگاه نقش این مفهوم در شکل گیری مداخلات در حفاظت از آثار تاریخی است و در این پژوهش به بررسی جنبه های مختلف حس مکان از دیدگاه پدیدار شناسی و روانشناسی محیطی پرداخته شده و ارتباط این زمینه ها در بررسی رویکردهای مداخلاتی و نقش و جایگاه مفهوم حس مکان مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل حاکی از آن است که در شکل گیری حس مکان جایگاه و ارتباط انسان و محیط بسیار مهم خواهد بود و نقش انسان با توجه به ارتباطات درونی و زمینه های بیرونی در حفظ اثر، و محیط بر اساس ویژگی های کالبدی اثر در شکل گیری حس مکان تاثیر گذارند. در بحث حفاظت نیز در دیدگاه مدرن توجه به ارزش های درونی و بیرونی اثر در یک دیدگاه و شیوه های مداخلات کالبدی در دیدگاه دیگر شکل دهنده حفاظت کالبدی و ارزشی خواهند بود که حس مکان در ارتباط اصلی با ارزش های درونی و بیرونی و با هماهنگی در کالبد فیزیکی اثر در ارتباط با شیوه های مداخلاتی خواهد بود. روش تحقیق بیشتر جنبه «توصیفی- تحلیلی» دارد. در این مقاله با استفاده از شیوه «استدلال منطقی» و تکنیک «تحلیل محتوا» به بررسی و نتیجه گیری پرداخته شده است.