آموزش برای توسعه پایدار، مدرسه پایدار

به دنبال برگزاری کنفرانس زمین در سال 1992 و تهیه دستور کار 21 و فصل 36 آن که به مقوله برنامه آموزش محیط زیست و آموزش برای توسعه پایدار، پرداخته است. با توجه به 4 مولفه اصلی این فصل که همگی دلالت بر پایداری آموزش دارد و نیز به منظور اینکه هم اکنون در دهه آموزش برای توسعه پایدار قرار داریم، تمامی کشورها سعی در طراحی و پیشنهاد روش هایی در خصوص پایداری آموزش نموده اند و در نهایت همه بالاتفاق به موضوع «آموزش توسعه پایدار در مدرسه بعنوان یک کل» رسیده اند که این رهیافت دلالت بر اجرای آموخته ها به منظور کاهش شکاف بین ارزش ها در عمل و واقعیت از طریق تلفیق برنامه های آموزشی رسمی و غیررسمی دارد. در رهیافت «مدرسه به عنوان یک کل» که در عمل مدرسه پایدار می باشد، می بایست چارچوبی برای مدرسه پایدار با تاکید بر ابعاد و شاخص های آن در نظر گرفت که در این مقاله بطور کامل این موارد شرح داده شده است. در انتها نتیجه گرفته شد که آموزش برای توسعه پایدار در مدارس در مرحله آگاه سازی است به طوری که مدیران ضرورت آن را درک کرده اند اما برای اجرای آن چارچوبی مشخصی وجود ندارند.