بررسی مقایسه ای تاثیر کلرهگزیدین 2% بر استحکام باند سه نوع کامپوزیت به عاج دندان

شستشو دهنده ها و داروهای مورد استفاده حین درمان ریشه می توانند با تغییر ترکیب و ساختمان عاج سبب بروز اختلالاتی در اتصال مواد همرنگ به عاج شوند. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیرکلرهگزیدین 2% به عنوان داروی داخل کانال بر استحکام باند سه نوع کامپوزیت به عاج دندان می باشد.
در این مطالعه آزمایشگاهی از شصت دندان پر مولر خارج شده انسانی، استفاده شد، مینای تاج دندانها به صورت موازی با محور طولی دندان حذف شد تا سطوح عاجی صاف تهیه شود. آنگاه نمونه ها به شش گروه ده تایی تقسیم شدند. در سه گروه اول، عاج نمونه ها در مجاورت کلرهگزیدین و در سه گروه دوم، عاج دندانها در مجاورت سرم فیزیولوژی قرار گرفتند، سپس باندینگ مخصوص برای هر کامپوزیت انجام شد و کامپوزیت های Z100، Z350 و P90 روی سطوح عاجی قرار داده و کیور شدند. پس از آماده سازی، استحکام اتصال برشی در دستگاه اینسترون به واحد نیوتن اندازهگیری شد. داده ها با استفاده از آزمون های Kruskal-Wallis وMann- Withney آنالیز شدند.
میانگین استحکام اتصال برشی در گروه کلرهگزیدین بیشتر از گروه سرم فیزیولوژی بود، اما اختلاف از لحاظ آماری معنی دار نبود (074/0p=).کمترین میانگین استحکام اتصال برشی در کامپوزیتZ100 گروه سرم مشاهده گردید (47/18 مگاپاسکال) و بیشترین میانگین استحکام اتصال برشی در کامپوزیت Z350 گروه کلرهگزیدین مشاهده گردید. (26/42 مگاپاسکال) استفاده از کلرهگزیدین 2% هر چند به میزان کم در درمان اندو سبب افزایش استحکام اتصال برشی کامپوزیت به عاج دندانی می گردد، اما نوع کامپوزیت به کار رفته به طور معنی داری منجر به استحکام اتصال برشی متفاوت می شود.