بررسی تاثیر استفاده از پلیمر فراجاذب آب در نهال کاری عرصه های بیابانی از نظر میزان استقرار و هزینه (مطالعه موردی: استان سمنان)

در این پژوهش تاثیر و هزینه کاربرد دو نوع هیدروژل به نام های تجاری آکوازورب و هربوزورب بر افزایش استقرار نهال ها در دو نوع خاک با شوری 5/4 و 8 دسی زیمنس/ متر) مطالعه شد. فراجاذب ها در دو سطح 5/0 و 1 درصد وزنی در هنگام کاشت نهال ها به صورت هیدراته با خاک مخلوط شد. کاشت نهال ها در عرصه طبیعی با استانداردهای دستورالعمل فنی کاشت نهال منابع طبیعی انجام گرفت. در پایان نتایج نشان داد میزان استقرار نهال ها در تیمار شاهد حدود 40 درصد است و درصد استقرار نهال ها در بستر غنی شده با هیدروژل به طور معنی دار و تا حد مطلوب (80 درصد) افزایش یافته است. شوری خاک تفاوت معنی داری در استقرار نهال ها ایجاد نکرد. با مقایسه نتایج با طرحی اجراشده در زمان و شرایط مشابه، مقدار افزایش هزینه و صرفه جویی در مصرف آب تعیین شد. مقایسه مذکور نشان داد مصرف آب در هر دور 30 درصد و تعداد دوره آبیاری 33 تا 50 درصد کاهش یافته است. میزان افزایش هزینه نسبت به طرح شاخص از 2- تا 29 درصد به ترتیب برای هربوزورب با سطح 5/0 درصد و آکوازورب با سطح 1 درصد اندازه گیری شد. با توجه به این نتایج کاربرد فراجاذب هربوزورب با سطح 5/0 درصد و آکوازورب 5/0 با حدود 5/2 درصد افزایش استقرار به ازای هر یک درصد افزایش هزینه بهترین تیمار بودند. کاربرد فراجاذب به میزان 1 درصد در مقدار استقرار نسبت به تیمار 5/0 درصد افزایش معنی داری نداشت، بنابراین، موجب اتلاف منابع می شود و در این شرایط پیشنهاد نمی شود.