کاربرد گرانول پوست گردو بعنوان جاذب طبیعی در حذف نیکل از محلولهای آبی

افزایش آلودگی محیط زیست توسط فلزات سنگین سبب نگرانی های بسیار جدی بدلیل خصوصیات سرطانزایی، تجزیه ناپذیری و تجمع بیولوژیکی آنها شده است؛ نیکل یکی از عمومی ترین آلاینده های دارای تقدم در محیط زیست بوده که حذف آن حائز اهمیت فراوانی است. روش های مختلف و متعددی برای حذف و جداسازی یون های فلزات سنگین از محلول های آبی وجود دارد. اغلب این روش ها در غلظت های بالای فلزات کاربرد دارند و دارای معایبی از قبیل گرانی دستگاه ها و عملیات، تولید لجن یا سایر مواد زائد سمی، انرژی و فضای زیاد می باشند. از میان این روش ها، فرآیند جذب؛ به دلیل اینکه روشی ساده، کم هزینه و موثر برای حذف یونهای فلزات سنگین در غلظت های کم و متوسط است، توجه علاقمندان زیادی را به خود جلب کرده است.هدف از این مطالعه بررسی کارآیی جذب یون نیکل از محلولهای آبی توسط گرانول پوست سخت گردو می باشد.
این تحقیق یک نوع مطالعه بنیادی و تجربی بود که فرآیند جذب بصورت منقطع، در شرایط آزمایشگاهی و با تاکید بر اثر پارامترهای مختلفی چون pH، زمان تماس،غلظت اولیه نیکل و دوز جاذب بر راندمان جذب مورد بررسی قرار گرفت. در هر مرحله از آزمایش ها، 100میلی لیتر محلول نیکل با غلظت اولیه مشخص و pH معین در دستگاه شیکر بهم زده شد. تاثیر پارامترهای مختلف، (8-2) pH، زمان واکنش(180-10دقیقه)، غلظت اولیه نیکل(100-10میلی گرم در لیتر) و مقدار جاذب(1-1/0گرم) بررسی و سپس نتایج حاصل با ایزوترم های لانگمویر و فروندلیچ و همچنین سینتیک های شبه درجه اول و شبه درجه دوم برازش شد.
نتایج مطالعه حاضر نشان داد که حداکثر کارایی جذب نیکل در محدوده pH برابر با 5 تا 8، میزان دوز جاذب 4/0گرم در 100 میلی لیتر و زمان تماس 90 دقیقه حاصل می شود. بعلاوه مشاهده گردید که داده های جذب از ایزوترم لانگمویر با ضریب همبستگی (99/0R2=) و سینتیک شبه درجه اول (9922/0R2=) و شبه درجه دوم (9937/0R2=) تبعیت می کند.
بر مبنای نتایج حاصل از این مطالعه می توان اظهار نمود که گرانول پوست سخت گردو بعنوان یک جاذب طبیعی قادر به حذف مطلوب نیکل از محلولهای آبی می باشد و بدلیل توانایی جذب بالا جهت سایر آلاینده های زیست محیطی نیز پیشنهاد می گردد.