تاثیر آموزه های تصوف بر مقتل نگاری واعظ کاشفی در روضه الشهداء

هم زمان با بسط اندیشه های صوفیانه در جهان اسلام از قرن هفتم هجری به بعد و نزدیکی تصوف و تشیع به یکدیگر، رویکردهای صوفیانه در مقتل نگاری کربلا به مانند برخی دیگر از مکتوبات دینی و تاریخی وارد شد. این مطلب بامطالعه ی متون مکتوب این دوره و ردیابی شاخصه های اندیشه ی تصوف در این متون قابل بررسی است. در پژوهش حاضر سعی شده با روش توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر پژوهش کتابخانه ای به این سوال پاسخ داده شود که مقتل روضه‍ الشهدا نگاشته ی حسین واعظ کاشفی- قرن دهم هجری- به عنوان یکی از مقاتل مهم و مشهور واقعه ی کربلا، از اندیشه های صوفیانه چه تاثیراتی پذیرفته است؟ در پاسخ مدعای این نوشتار این است که روضه‍ الشهدا که به زبان فارسی نگاشته شده و شامل مناقب و مصائب اهل بیت (ع) خصوصا امام حسین (ع) است با توجه به گرایش واعظ کاشفی به طریقت نقشبندی، کاملا متاثر از گفتمان صوفیانه است؛ به گونه ای که ویژگی های اندیشه ی تصوف در مباحث مختلفی که نویسنده به آن ها اشاره می کند آشکار است. تاثیرپذیری از مقولات صوفیانه حتی باعث برخی تحریفات در روایت واقعه ی کربلا در این کتاب شده است.