بررسی ارتباط بین رضایت زناشویی و تعارض کار خانواده در کارکنان بالینی بیمارستان های - دانشگاه علوم پزشکی زابل

دو حیطه ی بسیار مهم زندگی، شغل و خانواده می باشند. رضایت زناشویی به عنوان شاخصی از کیفیت روابط بین زوجین، تنها زمانی حاصل می شود که بین وضع فعلی فرد در رابطه ی زناشویی خویش با وضعیت مورد انتظارش، سازگاری و تطابق وجود داشته باشد. تعارض کار خانواده به عنوان ناسازگاری بین نقش های کاری و خانوادگی توصیف می شود. این نوع تعارض ، در - مورد کارکنان بالینی بیمارستان ها که دارای کار شیفتی هستند پر رنگ تر است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین تعارض کار خانواده و رضایت زناشویی در کارکنان بالینی بیمارستان ها انجام گرفت.
روش پژوهش:در این مطالعه کلیه کارکنان بالینیمتاهل بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی زابل به روش سر شماری انتخاب شدند. جهت بررسی نمونه ها از فرم کوتاه شده پرسشنامه رضایت زناشویی Enrich و پرسشنامه تعارض کار- خانواده Carlson استفاده گردید. پرسشنامه ها پس از تکمیل، جمع آوری و داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 18 با سطح معنی داری (5/0P<) تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها نشان داد که بین رضایت زناشویی و تعارض کار- خانواده کارکنان ارتباط منفی معنی داری وجود دارد (11/0-=r ، 03/0=P). در واقع هرچه تعارض بین کار و خانواده افزایش یابد، رضایت زناشویی کم می شود. همچنین نتایج نشان دادند که کارکنان بالینی با میانگین رضایت زناشویی 83/166، دارای رضایت متوسط و از لحاظ تعارض کار- خانواده نیز با میانگین 31/3، تعارض متوسطی را تجربه می کنند.
یافته های نشان داد که با افزایش میزان تعارضات نقشی در وظایف شغلی و خانوادگی، رضایت زناشویی کاهش می یابد. می توان با کاربرد نتایج حاصله توسط سیاست گذاران و مدیران گام هایی در جهت کاهش تنش های شغلی و افزایش مهارت های زندگی کارکنان بالینی برداشت.