اثر تزریق ویتامین E و سلنیوم بر جذب ایمونوگلبولین های آغوز، برخی متابولیت های خونی، عملکرد و شاخص های رشد گوساله ها

تعداد 15 راس گوساله ماده هلشتاین با میانگین وزن تولد 8/6± 55/39 کیلوگرم بلافاصله بعد از تولد به طور تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. تیمار 1 (شاهد) : تزریق عضلانی14/0 میلی لیتر نرمال سالین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن قبل از خوردن آغوز، تیمار 2 و 3 به ترتیب تزریق عضلانی 07/0 و 14/0 میلی لیتر سلنوفرول (هر میلی لیتر حاوی 5/0 میلی گرم سلنیوم به شکل سدیم سلنیت و 50 میلی گرم ویتامین E) به ازای هر کیلو گرم وزن بدن بعد از تولد و قبل از خوردن آغوز. نمونه گیری خون بلافاصله بعد از تولد (قبل از خوردن آغوز) و در روزهای3، 14 و 28 پس از تولد از سیاهرگ گردنی صورت گرفت. غلظت ایمونوگلبولین G (IgG) سرم خون با روش الایزا اندازه گیری شد. وزن و شاخص های اسکلتی رشد در زمان تولد و هر هفته تا سن 4 هفتگی اندازه گیری شد. ضریب روانی مدفوع به صورت روزانه بررسی شد. میانگین میزان گلبول های سفید و قرمز، هماتوکریت، حجم متوسط گلبولی، هموگلوبین متوسط سلولی، غلظت هموگلوبین متوسط سلولی، هموگلوبین، توتال پروتئین و شاخص های اسکلتی رشد بین تیمارها تفاوت معنی دار نداشت. میزان آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز در گروه شاهد نسبت به تیمار 3 در 14 روزگی به طور معنی داری بالاتر بود. میانگین ضریب روانی مدفوع در گروه شاهد نسبت به گروه 2 به طور معنی داری بالاتر بود (05/0>P). افزایش وزن هفتگی در تیمار 3 نسبت به تیمار شاهد در هفته سوم به طور معنی داری بالاتر بود. نتایج حاصل از شمارش افتراقی گلبول های سفید نشان داد تعداد نوتروفیل ها در 14 روزگی به طور معنی داری در گروه شاهد نسبت به تیمار 2 پایین تر بود (05/0>P). براساس نتایج بدست آمده از این تحقیق می توان اظهار داشت که تزریق E سلنیوم در روز تولد گوساله ها تاثیر معنی داری بر جذب IgG آغوز نداشت.