نیازهای مراقبتی بیماران ترخیص شده از بخش های داخلی و جراحی بیمارستان های شهر گناباد

برای بسیاری از بیماران ترخیص از بیمارستان مطلوب است، ولی برای بسیاری دیگر ترخیص و بازگشت به منزل می تواند یک مشکل باشد. به طور کلی بیماران بعد از ترخیص نیازهای برآورده نشده دارند؛ که این میتواند باعث افزایش اضطراب، افت سلامت جسمانی و روانی، مشکلات عاطفی و کاهش توانایی سازگاری بیمار شود.
این مطالعه با هدف نیازهای مراقبتی بیماران بخش داخلی و جراحی ترخیص شده از بیمارستان های شهر گناباد در سال 1393انجام شده است.
در این مطالعه مقطعی، 150 نفر از بیماران بخش های داخلی و جراحی که یک هفته قبل از بیمارستان های شهرستان گناباد مرخص شده بودند؛ به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه پژوهشگر ساخته، جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSSv.20 و بهره گیری از شیوه های آمار توصیفی در سطح معنی داری 05/0 P≤ تجزیه و تحلیل شد.
بر طبق آزمون های آماری نتایج مطالعه نشان داد، که در هفته اول بعد از ترخیص بیشترین نیازهای مراقبتی بیماران جراحی در خصوص مراقبت از لوله های داخل بدن(100%)، مراقبت از عضو گچ گرفته(100%)، مراقبت از زخم و پانسمان(100%) است و بیشترین نیازهای مراقبتی بیماران داخلی در خصوص مراقبت از لوله های داخل بدن(100%)، مراقبت از زخم و پانسمان(100%) و فعالیت بدنی و تحرک(92%) بوده است. نتایج مطالعه نشان داد، نیازهای درمانی و مراقبتی تخصصی بعد از ترخیص اغلب در درمانگاه و توسط پرسنل درمانی برآورده می شود و مهمترین پیامدهای آن نیز بهبودی طبق پیش بینی می باشد.
نتایج این مطالعه نشان داد که ترخیص بیماران قبل از بهبودی کامل و در دوره نقاهت، لزوم تاکید بر ترخیص برنامه ریزی شده، پیش بینی تمهیدات لازم برای تداوم فرایند بهبودی و مراقبت تخصصی در منزل و پیشگیری از عوارض را برای بیماران مطرح
می سازد.