معیارهای شناسایی و نقد اسرائیلیات از منظر علامه طباطبایی در المیزان

یکی از آسیب های روایات تفسیری، نفوذ اندیشه و باورهای وارداتی بیگانه و غیر اسلامی به ویژه یهود در میان فرهنگ و آموزه های ناب و اصیل اسلامی است که از آنها با عنوان اسراییلیات یاد می شود. مفسران فریقین، در مواجهه با این روایات و نقل و نقد آنها یکسان عمل نکرده و عملکردهای متفاوتی داشته اند. علامه طباطبایی، به عنوان یکی از پرچمداران مبارزه با اسراییلیات، در تفسیر المیزان جز در مواردی اندک، از نقل آنها احتراز نموده است. وی، برای شناسایی و نقد اسراییلیات از معیارهای مختلفی استفاده کرده است؛ ایشان ضمن توجه به سند، اهتمام ی به بررسی های متنی داشته و با معیارهایی نظیر: قرآن، سنت و شخصیت معصوم&، تاریخ قطعی و مسلمات علمی به شناسایی و ارزیابی روایات صحیح از سقیم پرداخته است. با توجه به نفوذ بسیار زیاد اسراییلیات در داستآنهای انبیاء& تعارض با عصمت و شخصیت معصوم& از جمله معیارهای مهم علامه برای شناسایی اسراییلیات بوده است؛ در مقاله پیش رو، ضمن بررسی و تحلیل روایات اسراییلی، به جایگاه هریک از این معیارها از منظر علامه طباطبایی نیز پرداخته می شود.