بررسی راندمان حذف کدورت، آلومینیم، کل کربن آلی و UV254 از آب رودخانه کارون با استفاده از پلی آلومینیم کلراید و کیتوزان در تصفیه آب اهواز

مطالعه حاضر با هدف بررسی کارایی کیتوزان در بهبود عملکرد منعقدکننده پلی آلومینیوم کلراید در حذف کدورت، آلومینیوم و موادآلی از جمله کل کربن آلی و UV254 (جذب مواد آلی توسط اشعه ماوراء بنفش در طول موج 254 نانومتر) در مرحله اختلاط کند از آب آشامیدنی صورت پذیرفت. این پژوهش در مقیاس آزمایشگاهی و با استفاده از دستگاه جارتست در تصفیه خانه آب اهواز انجام شد.دوز بهینه پلی آلومینیم کلراید به همراه کیتوزان، به ترتیب 5 و 02/0 میلی گرم در لیتر به دست آمد. راندمان حذف کدورت، کل کربن آلی ، آلومینیوم و جذب مواد آلی توسط اشعه ماوراء بنفش در طول موج 254 نانومتر در شرایط بهینه عملکرد کیتوزان به ترتیب برابر با 59/96 ،15/46، 49/80 و 86/67 درصد به دست آمد. مکانیسم حاکم جهت ناپایدارسازی ذرات کلوئیدی و حذف مواد آلی طبیعی، از طریق پل زنی بین ذرات – پلیمر، خنثی سازی بار مواد آلی طبیعی کلوئیدی و مکانیسم ترسیب مشترک بوسیله جذب سطحی قابل توجیه است. به علاوه فلوک های تشکیل شده توسط کیتوزان به دلیل بالا بودن وزن مولکولی آن، درشت تر بوده و برای ته نشینی به زمان کمتری نیاز داشتند.