بررسی میزان شیوع بیماری لپتوسپیروز و سروتیپ های آن در دامهای استان گیلان

بیماری لپتوسپیروز یکی از مهمترین بیماری های عفونی قابل انتقال بین انسان و دام در استان گیلان بوده که بوسیله سروتیپ های لپتوسپیرا ایجاد می شود. در این بررسی 800 نمونه سرم خون از ورید وداج دامها از سه منطقه مرکزی، شرق و غرب گیلان جم ع آوری شد و با روش میکروآگلوتیناسیون مورد سنجش قرار گرفت. در 182 نمونه 22/75 درصد آلودگی به لپتوسپیرا مشاهده شد. 5 سروتیپ گریپوتیف وزا، ایکتروهموراژیه، پومونا، سجروهاردجو و کانیکولا مورد شناسایی قرار گرفت . سروتیپ گریپوتیفوزا با 36/33 درصد غالب بود . از نظر تیتر عیارسنجی بیشترین فراوانی 45/9 درصد در تیتر 1:200 مشاهده گردید میزان آلودگی در پیربازار رشت (منطقه مرکزی)، لاهیجان و سیاهکل (شرق یلان)، صومعه سرا (غرب گیلان ) به ترتیب 32/58، 28 ،26/3 درصد بود که از نظر آماری اختلاف معنی دار مشاهده نگردید (P>0.05) میزان آلودگی به لپتوسپیروز در سنین مختلف، جنس و فصول سال مورد ارزیابی قرار گرفت بیشترین فراوانی در سن 4-3 سالگی 29% جنس ماده 24/46% فصل بهار 29/36% بود که از نظر آماری اختلاف معنی دار مشاهده نشد (P>0.05)