تجزیه رشد شش هیبرید ذرت در شرایط تنش خشکی

به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر هیبریدهای مختلف ذرت، آزمایشی در مزرعه تحقیقی کشاورزی شهرستان گیلان غرب، استان کرمانشاه به صورت کرت های خردشده با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در بهار سال 1385 طراحی و به مورد اجرا گذاشته شد. آبیاری در سه سطح (آبیاری نرمال (I1)، قطع آب قبل از ظهور گل های تاجی (I2) و قطع آب بعداز گرده افشانی کامل و تشکیل رویان (I3) ) به عنوان عامل اصلی و هیبرید های ذرت (500SC، 58SC، 647SC، 666SC، 700SC و 704SC) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. تعداد 14 بار نمونه برداری از سطح مزرعه برای تعیین شاخص های رشد شامل شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول، سرعت رشد نسبی و میزان جذب خالص انجام گردید. روند تغییرات شاخص سطح برگ، تجمع ماده خشک، سرعت رشد محصول، جذب خالص گیاه و سرعت رشد نسبی، برای کلیه هیبریدها مشابه بود، اما در سطوح مختلف آبیاری با همدیگر متفاوت بودند. به طوری که اعمال تنش خشکی موجب کاهش شاخص های رشد گردید. بیشترین و کمترین شاخص های رشد به ترتیب در تیمار آبیاری نرمال و قطع آب قبل از ظهور گل های تاجی به دست آمد.