ارزیابی میزان تغییرات بیان ژن های خانه دار در برهمکنش گندم با بیمارگر Mycosphaerella graminicola با روش Reverse northern dot blot

به طور کلی ژن های مرجع در تجزیه و تحلیل های بیان ژن، از بین ژن های خانه دار انتخاب می شوند، اما تغییرات دیده شده در مقدار بیان مانع اساسی برای استفاده بهینه از آن هاست. از آنجا که بیان هیچ تک ژنی در شرایط مختلف و سلول های متفاوت ثابت نیست، معرفی و اعتبارسنجی ژن های مرجع بسیار مهم است. در این تحقیق مناسب بودن هفت ژن خانه دار گندم برای نرمال سازی بیان mRNA در برگ این گیاه در هنگام آلودگی به قارچ Mycosphaerella graminicola مطالعه شده است. به این منظور بیان ژن های رمزکننده اکتین، روبیسکو، گلیسرآلدهید 3- فسفات دهیدروژناز ، فاکتور طویل سازی ترجمه 1 آلفا (TEF 1α)، آلفا-توبولین، فاکتورهای آزاد کننده یوکاریوتی 1 و 3 (ERF1 و ERF3) در طول آلودگی توسط روش نوردن بلات معکوس اندازه گیری، و توسط نرم افزارهای اکسل و SAS از لحاظ آماری بررسی شد. بیان ژن های آلفا-توبولین، TEF 1α و اکتین از بیشترین پایداری برخوردار بود و ژن های روبیسکو و گلیسرآلدهید 3- فسفات دهیدروژناز کمترین ثبات بیان را داشتند. مطالعه مقایسه ای تغییرات در بیان ژن های مختلف خانه دار گندم در پاتوسیستم گندم - M. graminicola انتخاب ژن های مرجع را برای روش لکه گذاری نوردن بلات معکوس تسهیل می کند.