اثرات بهداشتی ناشی از مواجهه با ذرات معلق کمتر از 10 میکرون در هوای کلانشهر تبریز

امروزه آلودگی ناشی از ذرات معلق و پیدایش گرد و غبار در هوای کشور ما به عنوان یکی از معضلات بهداشتی چالش برانگیز مطرح می باشد. اغلب یافته های مربوط به مطالعات اپیدمیولوژیکی یکسری از پیامدهای بهداشتی را همچنان با ذرات معلق کمتر از 10 میکرون در ارتباط می دانند. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثرات بهداشتی ناشی از 10PM در هوای شهر تبریز می باشد.

در این مطالعه توصیفی- مقطعی، با استفاده از دستگاه های سنجش آلاینده های هوای مستقر در نقاط مختلف کلانشهر تبریز مقادیر 10PM هوای شهر، در مدت یکسال مورد اندازه گیری قرار گرفت. سپس بااعمال خطر نسبی و بروز پایه تدوینی از سویWHO ، میزان اثرات بهداشتی ناشی از آن با استفاده از نرم افزار AirQ2.2.3 برآورد گردید.

نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که بطور متوسط 94/5 درصد موارد مرگ طبیعی (با فاصله اطمینان 95 %، 02/5 و 83/6 درصد)، 39/6 درصد مرگ ناشی از عارضه قلبی عروقی (با فاصله اطمینان 95 %، 09/4 و 31/13 درصد)، 28/9 درصد موارد مرگ ناشی از بیماری های تنفسی (با فاصله اطمینان 95%، 39/6 و 98/23 درصد)، 13/7 درصد موارد پذیرش در بیمارستانها بواسطه بیماری قلبی عروقی (با فاصله اطمینان 95%، 87/4 و 98/9 درصد) و 39/6 درصد پذیرش بیمارستانی بر اثر بیماری تنفسی (با فاصله اطمینان 95%، 93/3 و 72/8 درصد) به 10PM موجود در هوا با غلظت بالای 10 میکروگرم در مترمکعب نسبت داده می شود.

براساس خروجی این مدل آلودگی هوای شهر تبریز به ذرات معلق یک مشکل جدی تلقی گردیده و پیامد بهداشتی ناشی از مواجهه با آن قابل توجه می باشد. ولذا توجه مسئولین برای اعمال اقدامات پیشگیرانه موثر در این زمینه ضرورت پیدا می کند.