بررسی عوامل کلیدی موفقیت در همکاری های فناورانه (مطالعه موردی: صنایع های تک کشور ایران)

قرن بیست و یکم، قرنی است که در آن، تحولات عظیم علمی و فناورانه، باعث شده است تا کشورها و بنگاه های اقتصادی برای باقی ماندن در عرصه جهانی، به رقابتی تنگاتنگ با یکدیگر بپردازند. درواقع، در جهانی که اقتصاد تحت تاثیر مسائل سیاسی و فناوریکی قرار دارد، چالش فراروی مدیران و سیاستگذاران کشورهای در حال توسعه (از جمله ایران) با توجه به محدودیت منابع، فشارها و تحریم های علمی، فناورانه و اقتصادی وعقب افتادگی فناوریکی، برخورد هوشمندانه و آگاهانه تر با موضوع کسب توانمندی های فناوریکی است. در این خصوص توجه و اهمیت به موضوع همکاری های فناورانه روز به روز رو به افزایش بوده و اهمیت بیشتری پیدا کرده است. هدف از این پژوهش شناسایی عوامل کلیدی موفقیت در همکاری های فناورانه در صنایع کلیدی کشور که با تحریم های شدید ذکر شده مواجه می باشند، است. در این پژوهش در دو مرحله نسبت به شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر موفقیت همکاری های پرداخته شده است. در مرحله اول با استفاده از روش دلفی نسبت به تعیین عوامل موثر در صنایع مذکور اقدام شده و سپس در مرحله دوم، بر اساس روش تحلیل عاملی تاییدی میزان تاثیر هر یک از این عوامل بر هریک از معیارهای موفقیت همکاری های فناورانه ارزیابی شده است. در نهایت عواملی مانند فهم مشترک، وجود فرآیند منسجم و یکپارچه طراحی، بازنگری، تصدیق، صحه گذاری و کنترل تغییرات، اشتراک دانش، اعتماد و حمایت و پذیرش خطاها، نظام پایش و کنترل سیستماتیک و .. به عنوان عوامل کلیدی موثر بر موفقیت همکاری های فناورانه در صنایع مورد بررسی در این پژوهش (صنایع تحریمی خاص) شناسایی شدند.