بررسی مقایسه ای برگزاری گزارش صبحگاهی از دیدگاه دانشجویان پزشکی به دو روش روتین و پزشکی مبتنی بر شواهد

یکی از مهمترین روش های آموزشی در علوم پزشکی گزارش صبحگاهی می باشد. پزشکی مبتنی بر شواهد (EBM) یک رویکرد نوین در علوم پزشکی جهت ارتقاء کیفیت مراقبت های بالینی بیماران است. هدف از انجام این مطالعه بررسی و مقایسه برگزاری جلسات گزارش صبحگاهی از دیدگاه دانشجویان پزشکی به دو روش روتین و EBM بود.
مطالعه به روش توصیفی – تحلیلی بر روی 87 نفر از کارآموزان، کارورزان و رزیدنت های بخش زنان بیمارستان بعثت سنندج در سال 1393 انجام شد. روش نمونه گیری به صورت سرشماری بود. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه پژوهشگر ساخته، مشتمل بر 26 سوال در 3 بخش شامل اطلاعات جمعیت شناختی و تحصیلی، اطلاعات مرتبط با ساختار و محتوای آموزشی گزارش صبحگاهی و قسمت مربوط به ارتقائ توانمندی های دانشجویان در دو روش روتین و EBM جمع آوری شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفا کرونباخ 0/85 بود. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون های آماری t-test و کای اسکویر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد که 85 نفر (97 درصد) از دانشجویان ساعت شروع گزارش صبحگاهی را 8 صبح اعلام کردند. میانگین مدت زمان برگزاری جلسات در گروه EBM 42/102 دقیقه و در گروه روتین 38/6دقیقه بود. در گروه های EBM و روتین بین ارائه فیدبک (p=0/04) و مشارکت و تعامل حاضرین (p=0/003) تفاوت معنی داری آماری وجود داشت و میانگین گروه EBM بیشتر از گروه روتین بود. از نظر تعداد بیماران معرفی شده، نوع بیماری ها و مدت زمان معرفی هر بیمار بین گروه روتین و EBM تفاوت معنی داری وجود نداشت. بین گروه های EBM و روتین در توانمندی های دانشجویان تفاوت معنی داری آماری مشاهده شد (0/04= P) و میانگین در گروه EBM بیشتر از گروه روتین بود.
ضوابط مربوط به ساختار جلسات گزارش صبحگاهی در حد قابل قبول در هر دو روش رعایت شده بود. به منظور بهبود جلسات گزارش صبحگاهی باید بر موارد مربوط به ساختار و محتوی جلسات مانند ارائه فیدبک، مشارکت و تعامل حاضرین و هم چنین موارد مربوط به ارتقای توانمندی های دانشجویان تاکید بیشتری گردد.