بررسی سبک مدیریت تعارض مدیران بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران

تعارض زیاد در بیمارستان ها علاوه بر کاهش رضایت و بهره وری کارکنان و افزایش هزینه های بیمارستان بر فرآیند درمان بیماران نیز تاثیر منفی دارد. بنابراین، کسب دانش و مهارت های لازم مدیریت تعارض برای مدیران بیمارستان ها ضروری است. این پژوهش با هدف بررسی سبک مدیریت تعارض مدیران بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد.
این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی- تحلیلی بود که به صورت مقطعی در سال 1394 انجام شد. نمونه پژوهش 563 نفر از مدیران ارشد، میانی و عملیاتی کلیه بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران بودند. اطلاعات لازم از طریق پرسشنامه خود ساخته بر اساس مدل توماس و کیلمان با روایی و پایایی بالا جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSSنسخه 19 در دو سطح آمار توصیفی نظیر محاسبه فراوانی، میانگین، انحراف معیار و آمار استنباطی نظیر تست های آماری اسپیرمن، رگرسیون و آنالیز واریانس انجام شد.
سبک همکاری به عنوان سبک غالب مدیریت تعارض توسط مدیران بیمارستان ها استفاده می شد. بعد از آن از سبک های مصالحه و سازش بیشتر استفاده شدند. بین سبک همکاری در مدیریت تعارض و سطوح مدیریت(0/038P=)، سن (0/016P=)، سابقه کاری(0/019P= )، سابقه مدیریت(0/021P= ) و گذراندن دوره های آموزشی مدیریت تعارض (0/001P=) رابطه آماری معنادار یافت شد.
ماهیت سازمان های بهداشتی و درمانی ایجاب می کند که مدیران بیشتر از سبک های همکاری، مصالحه و سازش در تعامل با ذی نفعان مختلف استفاده کنند. برگزاری دوره های آموزشی مناسب در زمینه مدیریت تعارض نقش به سزایی در کاهش اثرات مخرب تعارض در بیمارستان ها دارد.