مقایسه تاثیر «پرستاری اولیه» و «روش موردی» بر کیفیت مراقبت جسمی بیمار

اساس حرفه پرستاری بر انجام مراقبت با کیفیت هر چه بیشتر استوار است. روش ارائه خدمات پرستاری که در مدیریت پرستاری مطرح است، می تواند بر کیفیت خدمات موثر باشد. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر «پرستاری اولیه» و «روش موردی» بر کیفیت مراقبت جسمی بیمارانجام گردید.
پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که در دو بخش CCU بیمارستان قائم (عج) و دو بخش CCU بیمارستان امام رضا (ع) مشهد در سال 1393 انجام گردید. تعداد 59 بیمار (33 بیمار در گروه «پرستاری اولیه» (Primary Nursing) و 26 بیمار در گروه «روش موردی» (Case Method) مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار پژوهش فرم مشخصات جمعیت شناختی و پرسشنامه «کیفیت مراقبت از بیمار» (Quality of Patient Care)QUALPAC بود که روایی محتوا و صوری آن توسط 10 تن از مدرسین دانشکده پرستاری و مامایی و پایایی آن بوسیله ضریب آلفای کرونباخ تایید گردید. در مرحله اجرا دو روش مراقبت در بخش های CCU اجرا و تاثیر آن بر کیفیت مراقبت از دیدگاه بیماران بررسی شد. داده ها با استفاده نرم افزار اس پی اس اس نسخه 16 تحلیل شدند.
بعد از مداخله میانگین نمره کیفیت مراقبت جسمی، در گروه تقسیم کار «پرستاری اولیه» (5/2±44/4) بصورت معنی داری بیشتر از گروه «روش موردی» (6/5±29/8) بود (001/0 > P).
کیفیت مراقبت جسمی در روش تقسیم کار «پرستاری اولیه» نسبت به «روش موردی» بالاتر است. لذا استفاده از روش تقسیم کار «پرستاری اولیه» پیشنهاد می گردد.