سهم نسبی مهارت مدیریت بر خود در عوامل نگهدارنده شغلی: مطالعه موردی (دبیران تربیت بدنی شهرستان های استان تهران)

پژوهش حاضر باهدف تعیین سهم نسبی مهارت مدیریت بر خود در عوامل نگهدارنده شغلی معلمان تربیت بدنی شهرستان های استان تهران انجام گرفت.
روش شناسی: جامعه آماری این تحقیق شامل 1719 معلم تربیت بدنی آموزش وپرورش شهرستان های استان تهران بود. از میان آن ها طبق جدول مورگان 315 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای برگزیده شدند. ابزار گردآوری داده ها دو پرسشنامه عوامل نگهدارنده شغلی اینگلس و همکاران (1996) و مدیریت بر خود مزو (2005) بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها توسط 12 نفر از اساتید خبره مدیریت ورزشی تایید شد و پایایی به وسیله آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب )92/0 =α( و )84/0 =α) حاصل گردید. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد.
ضریب همبستگی چندگانه نشان داد که بین نظارت بر خود، خود ارزیابی و خودتقویتی با عوامل نگهدارنده شغلی رابطه مثبت و معناداری (10/0=p ،501/0=r) وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که 1/25 درصد از واریانس عوامل نگهدارنده شغلی مربوط به مولفه های مدیریت بر خود است و نظارت بر خود در پیش بینی تغییرات عوامل نگهدارنده شغلی نسبت به متغیرهای دیگر از اهمیت بیشتری برخوردار است (001/0= p ،299/0=β).
با توجه به نتایج تحقیق، به نظر می رسد توجه و اهتمام به معیارهای مهارت مدیریت بر خود به عنوان پیش بین مهم نگهدارنده شغلی در معلمان تربیت بدنی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.