بررسی رابطه پوسیدگی های شدید دندانی در دوران کودکی (S-ECC) با شاخص توده بدن (BMI) در کودکان 2-4 ساله مهدکودک های سطح شهر تهران

پوسیدگی های زودرس و شدید دندان در دوران کودکی (S-ECC) یکی از مشکلات مرتبط با سلامت دهان و دندان کودکان می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه پوسیدگی های شدید دندانی در دوران کودکی (S-ECC) با شاخص توده بدنی (BMI) در کودکان 4- 2 ساله مهدکودک های شهر تهران در سال تحصیلی 90- 1389 انجام شد.
در این تحقیق مورد- شاهدی، 300 کودک مبتلا به S-ECC و 300 کودک سالم به عنوان گروه شاهد به صورت نمونه های تصادفی متوالی از مهدکودک های شهر تهران انتخاب و ازطریق پرسشنامه ومعاینه بررسی شدند. متغیرهای دموگرافیک، وزن، قد، نوع تغذیه، مصرف شیر و چگونگی آن به همراه شاخص BMI در آنان تعیین و شیوع پوسیدگی S-ECC بر حسب متغیرهای مختلف به دست آمد. داده های تحقیق با آزمون های chi-square و آنالیز logistic regression از نظر آماری بررسی شد.
متغیر جنس و نوع تغذیه در 2 سال اول زندگی، چگونگی مصرف شیر و داشتن عادت های غذایی خاص بر بروز یا عدم ابتلا کودکان به S-ECC تاثیر داشته است(05/0p<). در 5/40 درصد کودکان پسر و 2/51 درصد کودکان دختر، تغذیه در 2 سال اول زندگی با شیر مادر و شیر خشک صورت گرفته بود. 9/71 درصد کودکان پسر و 4/80 درصد کودکان دختر، مکمل غذایی و 6/70 درصد کودکان پسر و 4/72 درصد کودکان دختر، تنقلات مصرف می کردند. دختران و پسران مقادیر میانگین مشابهی از نظر متغیرهای وزن، سن و قد داشته و فقط از نظر dmft، دختران وضعیت نامناسب تری نسبت به پسران نشان دادند(05/0p<). تفاوت آشکاری از نظر مقادیر BMI در دو گروه سالم و مبتلا به S-ECC دیده نشد(05/0p<).
استنتاج: رابطه آشکاری بین شاخص توده بدنی و ابتلا به پوسیدگی های دندانی زودرس دوران کودکی دیده نشد.