بررسی اثر دیابت القا شده با استرپتوزوتوسین و درمان با سولفات روی و وانادیم بر سیستم تولید مثلی

دیابت شیرین باعث تغییرات بافتی بیضه می شود. هدف این مطالعه بررسی اثر مصرف خوراکی هم زمان سولفات روی و وانادیم بر آسیب بیضه ای در موش های صحرایی نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین (STZ) بود.
در این مطالعه پنج گروه حیوان انتخاب، در سه گروه با تزریق استرپتوزوتوسین، دیابت قندی با قند خون mg/dL 600-500 ایجاد و به مدت 60 روز تحت درمان قرار گرفتند. گروه اول از آب معمولی استفاده کردند. گروه دوم با تزریق داخل صفاقی mg/kg40 استرپتوزوتوسین (STZ) دیابتی و گروه سوم با تزریق داخل صفاقی mg/kg40 استرپتوزوتوسین (STZ) دیابتی و با سولفات وانادیم با دوز mg/ml1 در آب آشامیدنی تیمار شدند. گروه چهارم با تزریق داخل صفاقی mg/kg40 استرپتوزوتوسین (STZ) دیابتی و با سولفات روی با دوز mg/ml25/0 در آب آشامیدنی تیمار شدند. گروه پنجم با تزریق داخل صفاقی mg/kg40 استرپتوزوتوسین (STZ) دیابتی و با محلول ترکیبی سولفات روی و وانادیم با دوز mg/ml1 و mg /ml25/0 در آب آشامیدنی تیمار شدند. آسیب بیضه ای با رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین بررسی شد.
سولفات روی و وانادیم و ترکیب این دو باعث کاهش سطح گلوکز پلاسما می شود. سولفات وانادیم اسپرماتوژنز و قطر لوله های سمینی فروس را در موش های دیابتی کاهش می دهد و ترکیب خوراکی سولفات روی و وانادیم در موش هایی دیابتی اسپرماتوژنز و قطر لوله های سمینی فروس را افزایش می دهد.
سولفات روی علاوه بر کاهش آسیب های بیضه ای در موش های صحرایی نر دیابتی شده، اثرات منفی سولفات وانادیم بر روی بیضه را خنثی می کند.