تاثیر پیاده روی خانگی بر سطوح عملکرد قلبی سالمندان مبتلا به نارسایی قلبی

نارسایی قلبی در افراد سالمند نسبت به جمعیت جامعه شیوع بیشتری دارد. از میان درمان های غیردارویی، آسان ترین و قابل فهم ترین آنها برای بیماران اجرای مستقیم برنامه های ورزشی است. با توجه به بالا بودن هزینه های مراقبتی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی و عوارض متعدد بستری، این پژوهش با هدف بررسی اثرات برنامه پیاده روی به عنوان یک نوع توانبخشی بسیار ارزان و در دسترس، بر کلاس نارسایی قلب در بیماران مبتلا به نارسایی قلب طراحی شده است.
این مطالعه یک کارآزمایی دوسوکور است، که در سال 1393روی 50 نفر از سالمندان مبتلا به نارسایی قلبی که کسر تخلیه کمتر از50 درصد داشتند انجام شده است. شرکت کنندگان به نسبت یک به یک و به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. گروه مداخله برنامه ورزشی را در تمام ایام هفته به جزء روز جمعه انجام می دادند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه مشتمل بر مشخصات دموگرافیک اطلاعات بیماری بود، که برای هر دو گروه قبل از شروع مداخله و در پایان دوره پژوهش تکمیل شد. داده ها به کمک نرم افزارSPSS 16 و با آزمون های آماری فیشر، کای دو و فریدمن تجزیه و تحلیل شد.
نتایج نشان داد سطح عملکرد قلبی در گروه مداخله بین دو مقطع زمانی قبل و بعد از پیاده روی، تفاوت معناداری وجود دارد (001/0P<). اما درگروه کنترل در دو مقطع زمانی تفاوت معناداری آماری وجود نداشت (05/0P>).
بر اساس نتایج این مطالعه، برنامه ورزشی پیاده روی خانگی می تواند به عنوان یک روش پیشگیری و مکمل درمان بطور ایمن در مبتلایان به نارسایی قلبی کلاسII و III به کار گرفته شده و باعث کاهش وخامت آن گردد.