روش های تربیتی و تبلیغی حضرت ابراهیم (ع) در قرآن

برای ترویج یک پیام و رسالت، نیاز به راه های تبلیغی موثر و متناسب با مضمون آن پیام و برای ساختن افراد یک جامعه نیاز به روش های ناب و کارساز تربیتی. دانستن سیره و روش های پیامبران در جهت هدایت فرد و جامعه و ابلاغ پیام و رسالت الهی، از این حیث حائز اهمیت است که با محتوای مناسب و تحت ارشاد الهی به انجام رسیده و اثرگذاری آنها تضمین شده است و همه دینداران حقیقت جو می توانند به خوبی و با اعتماد بسیار از آنها بهره برند.
از میان پیامبران الهی حضرت ابراهیم (ع) - که به پدر انبیاء و پیامبر توحید مشهور است -، جایگاهی برجسته در امر تربیت انسان و تبلیغ رسالت الهی میان مردمان دارد که در این مقاله به تبیین شخصیت و روش های تربیتی و تبلیغی او پرداخته شده است. با توجه به فاصله دیدگاه ها در مورد تفاوت تربیت و تبلیغ، این نکته مبنای تفکیک روش ها قرار گرفته که تربیت عمدتا ناظر به ساختن فرد و تبلیغ ناظر به ساختن جامعه است؛ بر این اساس، مهم ترین روش های تربیتی این نبی الهی، عبارت اند از: بیدارکردن وجدان، طرح پرسش و تردید افکنی، تاکید همه جانبه بر عبادت و نماز، پیشتازی در نیکی ها و اهتمام به خانواده و مهم ترین شیوه های تبلیغی وی: تصریح به توحید و خداپرستی در همه شرایط، بیزاری و برائت از کفر و شرک، استقامت و بردباری و مناظره و جدال احسن است.