ارتباط لپتین با بیماری های خودایمن

لپتین هورمونی ضد چاقی و تنظیم کننده ی پاسخ ایمنی است که اطلاعات مهمی در ارتباط با سطح متابولیک و عملکرد سیستم ایمنی فراهم می کند. این ملکول، سایتوکاینی است که ترشح ترکیبات فاز حاد، مانند اینترلوکین یک و TNF-α، را تحت تاثیر قرار می دهد. این هورمون بین تغذیه و پاسخ های سیستم ایمنی ارتباط برقرار می کند؛ به صورتی که با کاهش مواد غذایی، غلظت لپتین پلاسما کاهش یافته و منجر به عملکرد ناقص سیستم ایمنی می شود. افزایش سطح لپتین خون در چاقی، افراد چاق را به بیماری های قلبی عروقی، خودایمنی و سرطان حساس می کند. یافته های قبلی در زمینه ی لپتین بیانگر نقش متابولیکی بسیار مهم این پروتئین هستند، اما مطالعات اخیر نشان می دهند که لپتین برروی بسیاری دیگر از فعالیت های بدن، مانند خون سازی، گرمازایی، تولید مثل، رگ زایی و تنظیم بدن برای تغییرات ایمنی نیز تاثیر دارد. هدف این مطالعه، بررسی جدیدترین یافته های مربوط به نقش لپتین در بیماری زایی بیماری های خودایمنی، مانند مالتیپل اسکلروزیس، سوریاسیس، بیماری تیرویید خودایمن، لوپوس اریتماتوزیس، اندومتریوز، و روماتوئید آرتریت است.