بررسی سطح پایداری اجتماعی در دو خیابان مطهری و 22 بهمن شهر رشت

برقراری اصول توسعه پایدار در هر جامعه ای ضروری به نظر می رسد. یکی از اصول مهم آن، مباحث اجتماعی است. زمانی که بحث از شهر و برنامه ریزی شهری است به کارگیری اصول اجتماعی توسعه پایدار اهمیت دوچندان پیدا می کند. استفاده از اصول توسعه پایدار، در هر نوع برنامه ریزی، نیازمند شاخص هایی است که بومی سازی شده و مختص به فضای جامعه مورد نظر باشد. این شاخص ها برآمده از مبانی نظری و متون علمی و همچنین سوابق موضوع در ایران و جهان خواهد بود که با نمونه های بومی تلفیق و نقاط قوت و ضعف آن ها تلفیق شده است. عدم وجود تعاملات مثبت در شهرها، درگیری و نزاع شهروندان با یکدیگر، عدم تمایل به مشارکت در ساکنین شهر از جمله مواردی هستند که برقراری پایداری اجتماعی در شهرها را تحت الشعاع قرار داده است. هدف این مقاله تبیین شاخص های پایداری اجتماعی در شهرها و سنجش آن ها توسط نمونه های مورد مطالعه است. با توجه به تمرکز بر روی وجه اجتماعی توسعه شهری پایدار، فضای شهری مد نظر مقاله، خیابان شهری انتخاب شده است. در فرآیند سنجش پایداری اجتماعی در نمونه های موردی پژوهش از شیوه پرسش نامه تدوین شده بر اساس طیف لیکرت و همچنین روش رگرسیون چند متغیره به منظور مشخص کردن شاخص های منتخب و در نهایت از ماتریس گولر برای مقایسه امتیازات پایداری اجتماعی دو نمونه موردی پژوهش نسبت به هر یک از شاخص های پایداری اجتماعی استفاده شده است. نتایج حاصل بیانگر این موضوع است که در خیابان 22 بهمن شاخص ارتقا بهداشت و سلامت شهروندان و در خیابان مطهری شهر رشت دسترسی آسان به خدمات شهری برای همگان بیشترین امتیاز را از نظر پایداری اجتماعی کسب کرده است.