مقایسه اثر سالین هیپرتونیک و رینگر لاکتات در احیای بیماران ترومایی با شوک هیپوولمیک

شایع ترین علت شوک در بیماران جراحی یا ترومایی، از دست دادن خون به علت خونریزی است. درمان معمول این نوع شوک جایگزینی با مایعات ایزوتون می-باشد. هدف از انجام این طرح، مقایسه اثر سالین هیپرتونیک (3/5 درصد) و رینگر لاکتات در احیای بیماران مبتلا به شوک هیپوولمیک می باشد.
در این مطالعه که به شیوه کارآزمایی بالینی دو سوکور انجام شد، بیماران ترومایی مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان گلستان اهواز به طور تصادفی ساده به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم و مورد بررسی قرار گرفتند(85 مورد و 85 شاهد). گروه مورد به وسیله محلول سالین هیپرتونیک 5/3 درصد و گروه شاهد با استفاده از روش روتین احیا که شامل بهره گیری از رینگر لاکتات بود مورد مداخله قرار گرفتند.
در مجموع 170 بیمار (157 مرد و 13 زن) مورد مطالعه گرفتند. مدت زمان لازم و حجم مایع دریافتی جهت رسیدن فشار به mmHg90 در گروه آزمون به طور معناداری کمتر از گروه شاهد بود. مقایسه سایر متغیرها به جز سدیم سرم در 24 ساعت پس از شروع درمان بین دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد.
استفاده از سالین هیپرتونیک با حجم محدود در آغاز درمان جهت بیماران با شوک هیپوولمیک به دنبال تروما، سبب کاهش میزان مایع دریافتی و افزایش سرعت خروج از شوک می شود و استفاده از آن را در بیماران با شوک هیپوولومیک توصیه می-گردد.