ارزیابی وضعیت مقاومت برخی ژنوتیپ های عدس نسبت به بیماری پژمردگی فوزاریومی

قارچ Fusarium oxysporum f.sp. lentis از عوامل مهم بیماری زای ریشه و ساقه عدس است و در تمام مراحل رشدی گیاه اعم از جوانه زنی، گیاهچه ای و گیاه کامل به میزبان حمله می کند و باعث پوسیدگی ریشه و ساقه می شود. در این تحقیق، واکنش 38 ژنوتیپ عدس نسبت به قارچ Fusarium oxysporum f.sp. lentis تحت شرایط گلخانه در دو مرحله گیاهچه ای (چهار هفتگی) و بلوغ فیزیولوژیکی (هشت هفتگی) براساس درصد گیاهان مرده و تعدادی صفات زراعی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین ژنوتیپ ها، بین مراحل رشدی گیاه و همچنین اثر متقابل آن ها برای صفت درصد گیاهان مرده تفاوت معنی داری وجود داشت (p < 0.01). وراثت پذیری عمومی صفات مورد بررسی به طور میانگین، 32 درصد برآورد شد. بیش ترین میزان همبستگی مثبت بین صفات درصد مرگ و میر گیاهچه در هفته چهارم با هفته هشتم مشاهده شد. همبستگی بین درصد مرگ و میر با تعداد دانه در بوته معنی دار ولی منفی بود. در تجزیه خوشه ای، ژنوتیپ ها در سه گروه مجزا قرار گرفتند که تعداد 15 ژنوتیپ خیلی مقاوم در گروه اول، 15 ژنوتیپ نیمه مقاوم در گروه دوم و 8 ژنوتیپ با واکنش بسیار حساس در گروه سوم گروه بندی شدند. انتظار می رود با شناسایی ژنوتیپ های مقاوم به عامل بیماری پژمردگی، از آن ها در برنامه های اصلاح و ایجاد ارقام مقاوم استفاده گردد.