بررسی میزان فراوانی لینگواتولا سراتای بالغ در سگ های ولگرد شهرستان ارومیه

لینگواتولا سراتا یکی از انگل های زئونوز می باشد که عامل اشکال مختلف لینگواتولوز در انسان، گوشتخواران و نشخوارکنندگان است. مهم ترین راه آلودگی انسان به انگل، میوه، سبزیجات و منابع آب آلوده به تخم انگل و از طریق ترشحات بینی، دهانی و مدفوع گوشتخواران خصوصا سگ های ولگرد
می باشد. همچنین مصرف گوشت و متعلقات نیم پز و خام حیواناتی مانند گوسفند، بز، گاو و سایر علفخواران ریسک فاکتور دیگر در آلودگی انسان به لینگواتولا سراتا می باشد. این بررسی برای تشخیص میزان آلودگی سگ های شهرستان ارومیه به لینگواتولا سراتای بالغ انجام پذیرفت. در این بررسی 37 قلاده سگ شامل 22 قلاده سگ نر و 15 قلاده سگ ماده از قسمت های مختلف شهر ارومیه مورد مطالعه قرار گرفت. سینوس های پیشانی، بوقک های بینی، حفره مغزی، نازوفارنکس و مجرای استاش سگ ها به منظور مشاهده انگل بالغ لینگواتولا سراتا بررسی شد. انگل های خارج شده در محلول فرمالین 10% قرار داده شده و توسط لاکتوفنل شفاف سازی و توسط آزوکارمین رنگ آمیزی شدند. از کل سگ های مورد مطالعه 30 قلاده سگ (01/81%) به لینگواتولا سراتا مبتلا بودند. بررسی نشان داد که وزن، سن، جنس و موقعیت جغرافیایی در میزان آلودگی به انگل تاثیر چشمگیری نداشت. تعداد انگل های موجود در سگ های آلوده بین 7-1 انگل متفاوت بود که به طور میانگین 93/2 انگل در هر سگ می باشد. طول انگل های بالغ از mm 50-35 در ماده ها و از mm 18-2 در نرها متفاوت بود. بیشترین محل وجود انگل بخش جلویی سینوس پیشانی با تعداد 7 انگل بود.