بررسی و تحلیل رویکرد پارادوکسیکال واهمگرایی در قبال موج جهانی شدن فرهنگ

هدف پژوهش حاضر تحلیل و واشکافی ابعاد، مولفه های جهانی شدن و نگرش های مختلف دولت ها و گروه ها نسبت به این جریان حاکم بر زندگی فعلی بشریت است. فشردگی جهان، وابسته تر شدن بخش های مختلف جهان، جریان آزاد اندیشه، ارتباط پیچیده، بین المللی شدن، گسترش فرهنگ مصرفی سرمایه داری، ظهور جامعه شبکه ای و... از جمله مولفه هایی است که تاکنون از سوی تحلیل گران و سیاستمداران بر مبنای نوع نگاهی که به تحولات و مناسبات حاکم بر جهان دارند، ارائه شده است. پژوهش حاضر می کوشد با روش توصیفی تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای اسنادی به این سوال اصلی پاسخ دهد که دولت ها و گروه های مختلف در قبال پارادایم قالب جهانی شدن چه سیاست ها و راهبردهایی اتخاذ کرده اند؟ دلایل این سیاست های متعارض کدام است؟ یافته های پژوهش با الهام گیری از نظرات آشوب در سیاست جهان جیمز روزنا، حاکی از آن است که جهانی شدن بر مبنای فشردگی زمان و مکان، دگرگون کردن شرایط، چارچوب بسترهای سنتی و تخریب عوامل هویت ساز، فرصت و از سویی تهدیداتی را برای دیگر فرهنگ و هویت ها ایجاد کرده است، از همین رو برخی نگرشی پروژه محور و واگرا در قالب توسعه سرمایه داری، تقسیم کار جهانی و با هدایت منطق انباشت سرمایه به جهانی شدن دارند و از سوی دیگر برخی با عنایت به چندبعدی، پیچیده بودن و نگرش پلورالیسمی به فرهنگ و تمدن ها، بر سیاست پروسه محور در قالب همگرایی و نگاه مثبت به این فرایند، تاکید دارند.