بررسی اثر متقابل متیل جاسمونات و شوری بر جوانه زنی و فعالیت آنزیم‎های آنتی اکسیدان در گیاه شاهی (Lepidium sativum)

شوری یکی از مهم‎ترین عوامل محیطی محدود کننده رشد و تولید در گیاهان در سراسر دنیاست. شناسایی و به کار بردن ترکیباتی که بتوانند تحمل گیاهان را به تنشهای محیطی از جمله شوری افزایش دهند از نقطه نظر تئوری و عملی حایز اهمیت است. متیلجاسمونات یک هورمون گیاهی برای کاهش اثرات مضر بسیاری از تنشها شناخته شده است. در تحقیق حاضر اثر تیمار متیلجاسمونات در سطوح 0 ،5 و 10 میکرومولار، بر افزایش تحمل به شوری در سطوح 0، 50 و 100 میلیمولار در گیاهان شاهی مطالعه شد. تنش شوری در گیاهچه های شاهی باعث کاهش جوانه زنی و رشد گردید در حالی‎که مقدار پراکسیدهیدروژن، مالوندآلدئید و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان آسکورباتپراکسیداز و گایاکلپراکسیداز را به طور چشمگیری افزایش داد. تیمار گیاهچه های شاهی با متیل جاسمونات اثر معنی داری بر فعالیت آنزیم گایاکولپراکسیداز نداشت در‎ حالی‎که مقدار پراکسیدهیدروژن و مالوندآلدئید را به میزان معنی داری کاهش و فعالیت آنزیم کاتالاز و آسکورباتپراکسیداز را به طور معنی داری افزایش داد. کاربرد متیلجاسمونات با فعال کردن سیستم دفاع آنتیاکسیدان آنزیمی موجب افزایش مقاومت گیاهان به تنش اکسیداتیو ناشی از تنش های شوری و اسمزی شده است. از آن‎جا که این آنزیمها با جاروب کردن رادیکالهای آزاد اکسیژن، نقش مهمی در حفاظت سلولها، به خصوص دستگاه فتوسنتزی ایفا می-کنند آثار مثبت تیمار متیلجاسمونات در افزایش حفظ همبستگی غشا و در نهایت بهبود پارامترهای رشد منعکس شده است.