مطالعه و بررسی رابطه میان سرمایه اجتماعی و امنیت اجتماعی در بین مرزنشینان کرد و ترکمن در مناطق مرزی خراسان شمالی

یکی از اصلی ترین مولفه هایی که امنیت اجتماعی را ارتقاء می بخشد و جامعه را سالم، آرام و مطلوب می سازد، سرمایه اجتماعی است. سرمایه ی اجتماعی با مهیا ساختن فضای اعتماد، مشارکت، انسجام و در واقع ایجاد زمینه نظارت و کنترل غیر اقتدارآمیز می تواند کنش های بین افراد و گروه های اجتماعی را تحت الشعاع خود قرار داده و با تاثیر بر نحوه ی فعالیت و جامعه پذیر ساختن آنان، توانایی سازمان دهی جمعی و داوطلبانه افراد و گروه های اجتماعی را جلب نماید و از آن برای توسعه و مسائل مختلف اجتماعی از جمله امنیت بهره گیرد. بدین جهت هدف اساسی این مقاله تبیین رابطه بین دو متغیر سرمایه اجتماعی و احساس امنیت اجتماعی و نیز بررسی رابطه بین این دو سازه در بین مرزنشینان کرد و ترکمن در مناطق مرزی خراسان شمالی می باشد. روش مورد استفاده در این تحقیق از نوع پیمایشی بوده و داده ها با استفاده از ابزار مصاحبه ی ساخت یافته جمع آوری شده است. اطلاعات جمع آوری شده پس از طبقه بندی به وسیله ی نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته اند.
یافته ها و نتایج پژوهش در تحلیل رگرسیونی حاکی از آن است که، بین سرمایه ی اجتماعی و امنیت اجتماعی رابطه ی معناداری وجود دارد. به این استناد که چون ضریب معناداری (Sig.) رابطه بین دو متغیر اصلی حاصل از رگرسیون با 99% اطمینان برابر با 0/000 بوده، رابطه معنادار می باشد. همچنین با توجه به نتیجه ی به دست آمده، برای ضریب تعیین، 66 درصد تغییرات موجود در میزان امنیت اجتماعی مرزنشینان وابسته به مولفه های سرمایه ی اجتماعی مورد بررسی در این مطالعه می باشد (Adj R2=0.662). از سوی دیگر بر اساس نتایج آماره همبستگی جزئی از بین مولفه های سرمایه اجتماعی، مشارکت اجتماعی به تنهایی و با کنترل سایر مولفه ها توانسته است تا 49% نوسانات میزان احساس امنیت اجتماعی را تبیین نموده و به همین ترتیب اعتماد اجتماعی 45% و انسجام اجتماعی 19% نوسانات میزان احساس امنیت اجتماعی مرزنشینان را پوشش می دهند.