بررسی میزان و عوامل موثر بر انطباق پذیری شغلی دانشجویان ورودی جدید دانشگاه تهران در سال 1393

پژوهش حاضر با هدف بررسی تعیین میزان انطباق پذیری شغلی دانشجویان ورودی جدید دانشگاه تهران در سال 1393 انجام گرفت، به این منظور 1057 نفر از دانشجویان به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. به پرسشنامه انطباق پذیری مسیر شغلی ساویکاس پاسخ دادند؛ و چهار بعد از ابعاد انطباق پذیری شغلی دغدغه، کنترل، کنجکاوی و اعتماد و عوامل مرتبط با آن مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از روش آماری میانگین، انحراف معیار و شاخص تحلیل واریانس جهت بررسی تفاوت بین ابعاد انطباق پذیری مسیر شغلی با عوامل مرتبط با آن مورد بررسی قرارگرفت؛ تفاوت معناداری بین ابعاد انطباق پذیری شغلی با عوامل مرتبط بدست آمد. نتایج توصیفی ابعاد انطباق پذیر شغلی دانشجویان بیانگر این بود که حدود 49 درصد دانشجویان دغدغه بالا دارند وحدود 3/43 درصد دانشجویان کنترل بالا دارند و حدود 3/53 درصد دانشجویان کنجکاوی بالا دارند و حدود 4/47 درصد از دانشجویان اعتماد بالا در مسیر شغلی خود دارند و در کل حدود 2/50 درصد دانشجویان از انطباق پذیری شغلی بالایی برخوردار بودند.تفاوت میزان ابعاد انطباق پذیری شغلی باجنسیت (دختر و پسر) بررسی و نشان داد که دختران دغدغه بیشتری نسبت به پسران دارند و تفاوت بین آنها معنادار بود، میزان ابعاد انطباق پذیری شغلی با سن، تفاوت معناداری نشان نداد. می توان از این نتایج در رشد و ارتقاء سطح انطباق پذیری شغلی دانشجویان استفاده نمود.