ارزیابی و پهنه بندی کیفیت آب زیرزمینی مناطق مهران و دهلران از لحاظ کشاورزی با روش های زمین آمار

در این پژوهش، بابهرهگرفتنازتحلیل هایزمینآمار، خصوصیات شیمیایی آب های زیرزمینی مناطق مهران و دهلران مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور 29 نمونه آب زیرزمینی از سال 1379 تا 1392 بررسی شده و از لحاظ هدایتالکتریکیآبو نسبتجذبیسدیم تحلیل شیمیایی گردید. نیم تغییرنمایتجربیهریکازپارامترها بااستفادهازنرم افزار GS+ محاسبهشده و با مدل هایگوسین، کروی، خطی و نماییبرازشدادهشد،نتایجنشاندادکهساختارمکانیداده هایکیفیآبزیرزمینیدراینمنطقهازمدلگوسین تبعیتمی کند. سپسبهکمکنرمافزار Arc GIS 10.3 درون یابیبهروش هایکریجینگ، عکس فاصله و توابعپایه ایشعاعیصورتگرفت. برای انتخاب مدل مناسب جهت برازش بر روی واریوگرام تجربی از مقدار میانگین مجذور مربعات خطا، کمتر و استحکام ساختار فضایی قوی تر استفاده شد. نتایج حاصل از روش کریجینگ با عکس فاصله و توابعپایه ایشعاعی به کمک معیارهای میانگین مجذور مربعات خطا و میانگین خطاکه میزان دقت را نشان می دهد، مورد ارزیابی قرار گرفت. در نهایت نتایج حاصل از محاسبه میانگین مجذور مربعات خطا و میانگین خطانشان داد که روش کریجینگ نسبت به دو روش دیگر برتری دارد و از دقت بالا و خطای پایینی برخوردار است لذا درون یابی با این روش صورت گرفت. درپایانبااستفاده از منطق فازی، طبقه بندی ویلکاکس وطبقه بندی سازمان جهانی بهداشتنقشهپهنه بندیمنطقهموردمطالعه برای کشاورزی تهیهگردید. سپس برای نشان دادن تجمع مکانی غلظت های عناصر از تحلیل نقاط داغ استفاده شد. با توجه به نقشه نهایی 38 درصد از آب های زیرزمینی منطقه برای کشاورزی مناسب و نسبتا مناسب و 62 درصد نامناسب می باشد، پس می توان گفت که کیفیت آب منطقه مورد مطالعه برای کشاورزی مطلوب نیست.