مدل علی نقش چشم انداز زمان در عملکرد تحصیلی با واسطه گری خودکارآمدی و اهمال کاری تحصیلی در دانشجویان دانشگاه یزد

چکیده هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ی بین طردشدگی در محیط کار با نتایج شغلی (استرس شغلی، قصد ترک شغل و عملکرد شغلی) با توجه به نقش تعدیل گر سرمایه روانشناختی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان شرکت آب و نیروی شهر گتوند تشکیل می دهند که از بین آن ها تعداد 182 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه های طردشدگی در محیط کار فریس (2008)، سرمایه روانشناختی لوتانز و همکاران (2007)، استرس شغلی پارکر و دکوتیز (1983)، قصد ترک شغل کامان، فیچمن، جنکینز و کلش (1979) و عملکرد شغلی پاترسون (1970) استفاده گردید. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی تعدیلی مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که طردشدگی در محیط کار رابطه مثبت معنی داری با استرس شغلی و قصد ترک شغل و رابطه منفی معنی داری با عملکرد شغلی دارد. همچنین یافته های تحلیل رگرسیون تعدیلی حاکی از نقش تعدیل گر سرمایه روانشناختی در این روابط بود. از سوی دیگر در تحلیل نقش تعدیل گر نتایج نشان داد که طردشدگی در محیط کار در کارکنانی که روی متغیر سرمایه ی روانشناختی در سطح پایینی هستند، در مقایسه با کارکنانی که سرمایه ی روانشناختی بالاتری دارند، رابطه ی قوی تری با استرس شغلی دارد. همچنین، طردشدگی در محیط کار در کارکنانی که روی متغیر سرمایه ی روانشناختی در سطح پایینی هستند، در مقایسه با کارکنانی که سرمایه ی روانشناختی بالاتری دارند، رابطه ی قوی تری با قصد ترک شغل دارد؛ و همچنین طردشدگی در محیط کار در کارکنانی که روی متغیر سرمایه ی روانشناختی در سطح بالایی هستند، در مقایسه با کارکنانی که سرمایه ی روانشناختی پایین تری دارند، رابطه ی قوی تری با عملکرد شغلی دارد. انسان موجودی اجتماعی است و یکی از ویژگی های انسان سالم و موفق، مهارت و توانایی برقراری ارتباط موثر و سازنده با دیگران است. از سوی دیگر، طردشدگی در محیط کار فرصت تعامل اجتماعی را کاهش می دهد؛ و اینکه برای تحقق رسیدن انسان به نیازهای روانی بسیار مهم می باشد. با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت که سازمان ها می توانند با استفاده از برنامه های مرتبط با سرمایه روانشناختی اثرات منفی طردشدگی در محیط کار بر پیامدهای شغلی را کاهش دهند. علاوه بر این وقتی افراد در محل کار طرد می شوند، سرمایه ی روانشناختی آن ها منجر به کاهش نتایج منفی از دست دادن منابع روانی مرتبط با طردشدگی می شود و به آن ها اجازه می دهد که به بهترین شکل با عوامل استرس زا و چالش های مرتبط با طردشدگی در محل کار مقابله نمایند.